dag 3 (dag dat ik een bijna lama zag)

De zon prikkelde in mijn ogen en zei me dat het een mooie dag ging worden, wat ook bleek. Zoals elke normale mens had ik ontbijt met ceci en Lion King (mama en papa Peru). Ik ontmoete de poetsvrouw. Even later was er telefoon mama van Eric (uitwisselingsstudent van Canada) ze vroegen of ik mee ging naar "the mountains" tuurlijk zie ik ja. Wat ik toen ook ondervond is dat het waar is wat ze zeggen dat mensen van Zuid-Amerika altijd te laat zijn. Maar terug naar mijn verhaaltje, uiteindelijkvertrokken we rond 12u en reden de stad uit richting Bolivie. Je zag duidelijk de evolutie tussen rijk en arm. we kwamen aan op een plak zeer verlaten ik voelde me omsingeld door bergen in het bruin ( woestijn). In het gebouw lagen rotsen met tekeningen die jaren oud waren van de prehistorie echt magisch. We staken de straat over en deden een flinke wandeling interessant want er was een lange hangbrug over een uitgedroogde rivier het droge advontuur begon. we deden ene flinke wandeling door deze droge bergen. We hadden 1 probleem we vonden geen brug om terug te gaan dus door de rivier (er stond geen water in effe ter info) toen zagen we pas echt hoe droog het was gigantisch grote barsten in de rivier en zelfs cactussen waren vergaan van de droogte. Terug aan de auto reden we verder de bergen in, ik en Eric waren even in chock want we zagen werkmannen deze bergen beklimmen met gigantische houten palen voor electriciteit. Echt respect hoor. Ik dacht dat ik een lama zag reden we verder waren het ezels. lap zeg maar ze hadden iets lama achtig. Deze ezals werden gebruikt om wter naar de toppen van de bergen te brengen, echte muilezels! toen besefte we dat we bijna geen naft meer hadden dus wij snel terug uiteindelijk niets gebeurt we tankten en zijn maar 2 keer stil gevallen. Op de weg trg naar huis aten we nog "pasta el choco" (maisbrood met rozijnen in). Avondeten en klaar. + ziek zijn nummer 1 check!

gegroet de peruviaanseappel.